۸ کاری که گوشی هوشمند باید به ‌صورت خودکار انجام دهد

ما در عصر فناوری فوق‌هوشمندی زندگی می‌کنیم که برای آسان کردن زندگی ما ساخته شده ‌است؛ بنابراین خود را اسیر کارهای پیش‌پا افتاده‌ی روزمره نکنید و اجازه دهید گوشی هوشمندی که در اختیار دارید، این کارها را به‌جای شما انجام دهد. در ادامه چند مورد از بهترین تنظیماتی که برای خودکارسازی گوشی هوشمند خود می‌توانید انجام دهید، آموزش داده می‌شود تا دیگر مجبور نباشید آن کارها را انجام دهید و وقت بیشتری برای کارهای جالب‌تر داشته باشید.

پیام‌های متنی را خودکار کنید

چه قصد داشته باشید رانندگی کنید، چه پاسخ دادن به دوستان، زحمت زیادی برای شما داشته باشد، با خودکارسازی پیام‌های متنی یا حداقل پاسخ‌هایی که باید به پیامک‌های رسیده بدهید، می‌توانید کمی از مقدار تایپ با انگشت بکاهید.

در سیستم‌عامل iOS باید گزینه‌ی Do Not Disturb (که بعداً بیشتر درباره‌اش خواهم نوشت) را فعال کنید تا پاسخگوی خودکار پیامک‌ها روشن شود. از قسمت Settings، گزینه‌ی Do Not Disturb را انتخاب نمایید و صفحه را بالا برید تا به گزینه‌های Auto-Reply برسید: می‌توانید مخاطبانی را که پاسخ خودکار دریافت می‌کنند و متن دقیق پیام را انتخاب نمایید. بعد از این، هرگاه Do Not Disturb به صورت دستی یا خودکار روی دستگاه فعال شود، این تنظیمات نیز روشن خواهند بود.

پاسخ خودکار پیامک، زیرمجموعه‌ای از حالت رانندگی در سیستم‌عامل اندروید نیز هست؛ اما همچنان برای ارسال شدن پیامک پاسخ، باید دکمه‌ی تأیید را بزنید. برای داشتن فرایندی واقعاً خودکار، نسخه‌ی رایگان اپلیکیشن Auto Reply Text Message را نصب نمایید. این برنامه درست شبیه پیام «خارج از ساعت اداری» در ایمیل است و برای آن می‌توانید پروفایل‌های مختلفی را تنظیم نمایید (یک پاسخ برای جلسات، یکی برای تعطیلات، یکی برای رانندگی و غیره).

پشتیبان‌گیری از عکس و فیلم را خودکار کنید

پشتیبان‌گیری از عکس و فیلم یکی از کارهای اساسی است که برای حفظ خاطرات دیجیتالی باارزش باید انجام دهیم تا حتی اگر گوشی گم و نابود شود، این عکس‌ها و فیلم‌ها را از دست ندهیم. خوشبختانه انجام این کار از همیشه آسان‌تر است. به سرعت می‌توانید گوشی را به گونه‌ای تنظیم کنید که هرگاه به اینترنت wifi متصل شدید، گوشی به‌صورت خودکار، عکس و فیلم‌ها را در فضای ابری ذخیره نماید.

برنامه Google Photos هم بر روی اندروید و هم iOS موجود است: ۱۵ گیگابایت رایگان (برای همه‌ی خدمات گوگل) دریافت خواهید کرد و برای داشتن فضای بیشتر نیز می‌توانید ماهی ۲ دلار پرداخت نمایید. اگر با تغییر ابعاد عکس‌ها به ۱۶ مگاپیکسل، و فیلم‌ها به ۱۰۸۰ مشکلی نداشته باشید، یا گوشی پیکسل داشته باشید، گوگل به شما حافظه‌ی نامحدود رایگان می‌دهد. اپلیکیشن را نصب کرده و سپس Settings و بعد از آن Backup & sync را بررسی کنید تا مطمئن شوید همه‌چیز در فضای ابری کپی می‌شود.

گزینه‌ی گوشی‌های اپل، iCloud Photo Library است که ۵ گیگابایت فضای ابری رایگان در اختیار شما قرار می‌دهد و برای فضای بیشتر، یک دلار در ماه یا بیشتر از شما دریافت خواهد کرد. از قسمت Settings در دستگاه iOS، نام Apple ID و پس از آن iCloud، و سپس Photos را لمس نمایید تا پشتیبان‌گیری خودکار را فعال کنید. در این قسمت، چندین گزینه‌ی دیگر نیز نظیر Dropbox و OneDrive در اختیار خواهید داشت.

تایپ کردن را خودکار کنید

شاید از اینکه بدانید چه مقدار زمان در روز برای تایپ کردن صرف می‌کنید، شگفت‌زده شوید. تنظیمات خودکارسازی را برای صفحه‌کلید گوشی فعال کنید تا عباراتی را که زیاد استفاده می‌کنید، مثلاً آدرس منزل، معذرت‌خواهی بابت دیر رسیدن، تنها با تایپ چند حرف، به متن خود اضافه نمایید.

با گوشی iOS، تنها کافی است Settings را باز نموده و سپس از قسمت General، Keyboard و سپس Text Replacement را انتخاب نمایید. در صفحه‌ای که پیش روی شما باز می‌شود، می‌توانید نویسه‌های جدیدی اضافه نمایید (دو نمونه برای شما قرار داده شده است)، آیکون + را لمس کرده و سپس عبارت یا میان‌بر مد نظر خود را وارد نمایید. هنگام تایپ کردن از میان‌بر معرفی ‌شده استفاده می‌کنید و عبارت مدنظر به صورت پیشنهاد در فهرست متن‌های پیش‌بینی‌شده ظاهر می‌گردد.

کسانی که از اندروید استفاده می‌کنند، به سراغ Settings رفته و به ترتیب مسیر System-> Languages & input-> Virtual keyboard-> Gboard-> Dictionary و در نهایت Personal dictionary را طی نمایند. زبان خود را انتخاب و سپس با استفاده از آیکون +، عبارت و میان‌بر را اضافه کنید. دفعه‌ی بعدی که تایپ می‌کنید، میان‌بر و سپس عبارت را انتخاب نمایید.

زمان‌های سکوت را خودکار کنید

مشکلی که وجود دارد این است که بیشتر مواقع، به‌شکلی غیرقابل‌ کنترل، فراموش می‌کنیم گوشی خود را در حالت سکوت قرار دهیم. این مسئله باعث می‌شود در بسیاری از جلسات مهم، سر کلاس درس یا هنگام نماز جماعت در مسجد، زنگ گوشی سکوت را بشکند و ما را خجالت‌زده کند. اجازه دهید گوشی شما طبق برنامه‌ای مشخص، در زمان لازم در حالت سکوت فرو رود.

در سیستم‌عامل iOS، می‌توانید Settings را باز کرده، Do Not Disturb را انتخاب نموده و سپس Scheduled را فعال نمایید تا زمان‌های سکوت را تعیین کنید. متأسفانه در این قسمت، هر روز فقط یک بازه‌ی زمانی را می‌توانید مشخص نمایید. اگر Do Not Disturb را در Control Center به مدت طولانی لمس کنید، می‌توانید حالت سکوت را به مدت یک ساعت، تا عصر، یا تا زمانی که از موقعیت مکانی کنونی خارج شوید، تنظیم نمایید.

در اندروید، Sound را انتخاب نموده و سپس از قسمت Settings، گزینه Do not disturb را بزنید. گزینه‌ی Turn on automatically را انتخاب کنید تا زمان‌هایی که Do Not Disturb یعنی بدون دخالت شما فعال می‌شود را تنظیم نمایید. این بازه‌های زمانی را می‌توانید با توجه به ساعات روز یا وقایع موجود در تقویم گوگل مشخص نموده و اگر لازم باشد در هر ۲۴ ساعت، چند بازه‌ی زمانی تعیین کنید.

به‌صورت خودکار، پخش موسیقی را متوقف نمایید

اگر دوست دارید با گوش دادن به موسیقی مورد علاقه‌ی خود یا چند کانال صوتی آنلاین به خواب بروید، می‌توانید گوشی را به‌گونه‌ای تنظیم نمایید که پس از گذشت مدت‌زمان مشخصی، پخش موسیقی را متوقف کند. برخی اپلیکیشن‌ها، مثلاً Pocket Casts، خودشان زمان‌سنج دارند (البته Spotify هنوز این قابلیت را اضافه نکرده است…).

اگر از گوشی iOS استفاده می‌کنید، می‌توانید این کار را به اپلیکیشن Clock بسپرید. برگه‌ی Timer را باز نموده و مدت زمان دلخواه خود را انتخاب نمایید. سپس When Timer Ends را لمس نمایید. در انتهای فهرست، Stop Playing را بزنید. زمانی که زمان‌سنج متوقف شود، هر نوع فایل صوتی اجراشده روی گوشی، خاموش می‌شود.

شرم‌آور است که برنامه‌ی پیش‌فرض Clock روی اندروید چنین کارکردی ندارد؛ اما شما می‌توانید با استفاده از اپلیکیشن‌های فرعی، این نقیصه را برطرف نمایید. تعداد قابل‌توجهی اپلیکیشن زمان‌سنج خواب در Google Play و کافه‌بازار موجود است. کافی است یک جستجوی ساده انجام دهید و ببینید کدام یک را بیشتر دوست دارید؛ اما سادگی و کارآمدی Sleep Timer قابل ستایش است.

 زمانی که از منزل خارج می‌شوید، به‌صورت خودکار، wifi را غیرفعال کرده و گوشی را در حالت سکوت قرار دهید.

اگر گوشی اندروید دارید، از IFTTT (اگر … آنگاه…) استفاده نمایید تا بر اساس رویدادهای گوشی یا موقعیت مکانی آن، انواع مختلف کارهای خودکار را انجام دهد. این سرویس همه‌ی اپلیکیشن‌ها و پلتفرم‌ها را به هم متصل می‌کند. استفاده از آن رایگان است.

مثلاً شاید برای امنیت بیشتر، حفظ عمر باتری و آرامش خاطر، بخواهید زمانی که IFTTT خروج شما را از منزل یا رسیدن به اداره را تشخیص داد، wifi را بسته و گوشی را در حالت سکوت قرار دهید. عصر، وقتی برمی‌گردید، IFTTT می‌تواند به‌صورت خودکار، گوشی را از حالت سکوت درآورده و دوباره wifi را روشن کند.

این فقط گوشه‌ای از کارهایی است که IFTTT می‌تواند انجام دهد: آگاهی‌رسانی‌ها و پیام‌ها را در صفحات گسترده وارد نماید، چراغ‌های هوشمند را هم‌زمان با زنگ ساعت روشن کند، به‌صورت خودکار، مسیر رفتن به یک رویداد را در تقویم نشان دهد، زمانی که دستگاه بلوتوث‌داری شناسایی شد، پخش موسیقی را آغاز کند، در رسانه‌های اجتماعی مطلب بفرستد، و بسیاری موارد دیگر.

 زمان رسیدن خود را به دیگران اطلاع دهید

برنامه Shortcuts را از طریق اپل (قبلاً به نام Workflow) روی دستگاه iOS خود نصب کنید تا بتوانید چند وظیفه را خودکارسازی نمایید. بهتر بگویم، مجموعه‌ای از اقدامات را که تنها با یک لمس یا دستور به Siri انجام‌پذیر است، با هم ترکیب کنید.

در این مورد بخصوص، قصد داریم میان‌بری را معرفی کنیم که به شما اجازه می‌دهد زمان تخمینی رسیدن را با فردی دیگر به اشتراک بگذارید. کافی است به ترتیب، Street Address (آدرس منزل را وارد نمایید)، Get Travel Time و Send Message را پیمایش کنید. در بلوک آخر، دکمه‌ی Travel Time را لمس کرده تا زمان تخمینی رسیدن خود را به متن پیامک اضافه کنید. مخاطبین مد نظر را در فیلد Recipients انتخاب کنید و سپس کار تمام است.

روی دکمه‌ی Gallery در Shortcuts کلیک کنید تا روش‌های دیگری برای خودکارسازی زندگی خود در این اپلیکیشن، ملاحظه نمایید. می‌توانید ترانه‌ای را که به آن گوش می‌دهید، در فضای مجازی به اشتراک بگذارید، چند ردیف عکس اینستاگرام بسازید، محتوای آخرین مطلب کپی‌شده را به Dropbox بفرستید، Live Photos را به GIF تبدیل کنید، در آخرین خبرها بگردید و کارهای بسیار زیاد دیگری انجام دهید.

حرفه‌ای‌تر، خودکارسازی کنید

اگر تصمیم جدی مبنی بر خودکارسازی زندگی خود و یک گوشی اندروید دارید (iOS حقیقتاً ابزار اساسی لازم را در اختیار اپلیکیشن‌های فرعی قرار نمی‌دهد)؛ اپلیکیشن Tasker مدت‌ها است که گزینه‌ای طلایی در میان اپلیکیشن‌های خودکارسازی به شمار می‌رود. استفاده از آن، آسان‌تر از دیگر اپلیکیشن‌ها نیست (البته در حال پیشرفت است)؛ اما نمی‌توانید قابلیت‌های آن را نادیده بگیرید.

اپلیکیشن Tasker می‌تواند با انواع اپلیکیشن‌ها و تنظیمات سیستمی روی گوشی ارتباط برقرار کند. اگر لازم باشد، چراغ‌قوه را روشن کنید، پخش موسیقی را کنترل نمایید، حالت پرواز را تغییر دهید، پیامک بفرستید، باقیمانده‌ی شارژ باطری را ببینید یا نقشه را باز کنید. وظیفه‌های خودکار را می‌توان با یک لمس، یا بر اساس زمان‌بندی، رویداد یا موقعیت مکانی انجام داد.

مثلاً زمانی که به محل خاصی رسیدید، می‌توانید به‌صورت خودکار به Foursquare وارد شوید یا رمز wifi خود را با کلمه‌ی wifi به هر پیامکی که به شما ارسال می‌شود، بفرستید.

منبع: چطورپدیا

ردیابی موقعیت مکانی چگونه توسط گوشی هوشمند انجام می‌شود؟

همانطور که افشاسازی اخیر سابقه‌ی ردیابی موقعیت‌مکانی کاربران توسط گوگل نشان می‌دهد، حدس زدن زمانی که اپلیکیشن‌ها، شرکت‌های فناوری غول‌آسا و دستگاه‌های جیبی، موقعیت مکانی شما را رصد می‌کنند و زمانی که این کار را نمی‌کنند کار آسانی نیست. در ادامه آنچه را که باید درباره‌ی عملکرد ردیابی موقعیت مکانی در گوشی بدانید و روش غیرفعال کردن آن را خواهید دید.

اطلاعات موقعیت مکانی یکی از داده‌های اولیه‌ای است که هر شرکت ممکن است از شما دریافت کند. شاید هدف آنها شخصی‌سازی گزارش آب و هوا یا ارائه‌ی تبلیغ یک شیرینی‌فروشی در نزدیکی محل زندگی شما باشد. در نتیجه‌، اپلیکیشن‌ها و سیستم‌عامل‌های موبایل به شدت به دنبال کسب چنین داده‌هایی هستند. البته نوعی سازش دوجانبه بین شما و این شرکت‌ها وجود دارد و اگر دوست نداشته باشید که موقعیت مکانی خود را افشا سازید، چاره‌ای جز خداحافظی با برخی خدمات مبتنی بر موقعیت مکانی، مثل راهنمای مسیریابی برای رسیدن به یک پارک ندارید. آسودگی را بیشتر دوست دارید یا حفظ حریم خصوصی؟ نمی‌توانید هر دو را با هم داشته باشید؛ اما بلد بودن طرز کار آن و زمانی که می‌توانید و باید آن را فعال کنید، برای شما مفید خواهد بود.

ردیابی موقعیت مکانی توسط دستگاه

اگر نمی‌خواهید گوشی هوشمند، موقعیت شما را به هر اپلیکیشن یا هر شرکت فناوری گزارش کند؛ پس باید تنظیمات موقعیت مکانی اصلی را غیرفعال کنید. این کار اساساً باعث می‌شود گوشی دیگر نتواند جای خود را پیدا کند که اغلب با ارتباط با ماهواره‌های GPS، برج‌های سلولی و حتی شبکه‌های wifi عمومی نزدیک انجام می‌شود.

اگر گوشی اندروید دارید، به Settings بروید و سپس Security & location را انتخاب کرده و کلید Use location را خاموش کنید. اگر از گوشی آیفون استفاده می‌کنید، Settings را باز کرده و Privacy and Location Services را لمس نمایید. سپس Location Services را غیرفعال کنید. گوشی شما اساساً از نظر موقعیت مکانی پنهان خواهد شد.

انجام این کار به معنای آن است که دیگر نمی‌توانید موقعیت خود را روی نقشه مشخص نمایید، به دنبال کافه‌های محله‌ی خود بگردید یا اگر گوشی خود را گم کردید، آن را با موقعیت‌یاب پیدا کنید؛ همچنین گوگل نیز دیگر نخواهد توانست از جمع‌آوری داده استفاده کرده و به کاربران «نقشه گوگل» (Google Map) بگوید مثلاً یک جاده چه مقدار ترافیک دارد. هم اندروید و هم iOS در صفحات منوی واقعی خود، اطلاعات بیشتری به شما ارائه می‌دهند تا بدانید با انجام این کار، چه امکاناتی از دست می‌دهید.

گرچه همچنان یک شرایط باقی می‌ماند که طی آن، موقعیت مکانی شما چه با اندروید یا iOS، حتی با خاموش کردن ردیابی موقعیت مکانی به اشتراک گذاشته می‌شود: زمانی که با فوریت‌ها و خدمات اورژانسی تماس بگیرید. اگر جایی باشید که اشتراک‌گذاری اضطراری موقعیت مکانی در آن فعال باشد، دیگر فرقی نمی‌کند که مکان‌یاب خود را غیرفعال کرده باشید یا خیر. در هر صورت گوشی شما موقعیت مکانی را مخابره خواهد نمود.

ردیابی موقعیت مکانی توسط اپلیکیشن

اگر ردیابی موقعیت مکانی را در دستگاه خود فعال سازید، دسترسی به این اطلاعات را در اختیار گوگل و اَپل قرار می‌دهید. این کار صرفاً بخشی از قرارداد استفاده از سیستم‌عامل‌های دارای خدمات موقعیت مکانی فعال است. حتی با وجود فعال بودن این تنظیمات، باز هم می‌توانید راه دسترسی اپلیکیشن‌ها به موقعیت مکانی گوشی خود را ببندید.

از قسمت Settings اندروید، به سراغ Security & Location و سپس Location بروید و App-level permissions را لمس کنید تا همه‌ی اپلیکیشن‌های نصب‌ شده بر روی گوشی را ببینید. دسترسی هر کدام از اپلیکیشن‌هایی که نمی‌خواهید موقعیت مکانی شما را بدانند را از این طریق غیرفعال کنید. مثلاً شاید بخواهید برنامه Airbnb محل شما را بداند؛ اما فیس‌بوک نه. در اینجا هم با غیرفعال کردن این دسترسی، شاید برخی از ویژگی‌های اپلیکیشن که نیازمند اطلاعات موقعیت مکانی باشد، مختل شود.

در بخش Settings برای iOS، Privacy را لمس و سپس Location Services را بزنید تا فهرست کاملی از اپلیکیشن‌ها را ببینید. در iOS، مدیریت دقیق‌تری به شما ارائه می‌شود: می‌توان به اپلیکیشن‌ها اجازه داد که همیشه «Always» یا هنگام استفاده از اپلیکیشن «While Using the App» یا هرگز «Never» به موقعیت مکانی دسترسی داشته یا نداشته باشند. با استفاده از گزینه‌ی Never، ردیابی را به‌کلی مسدود نمایید؛ یا با استفاده از While Using the App، ردیابی پنهانی را مسدود کنید(تا اطلاعات موقعیت مکانی تنها زمانی ثبت شود که اپلیکیشن عملاً اجرا شده باشد.

یکی از روش‌هایی که می‌توان اپلیکیشن‌ها را از ثبت موقعیت مکانی به شکلی که در گزارش اخیر AP آمده است، باز داشت به این صورت است: هر جا که اپلیکیشن‌ها روی دستگاه اجرا شده‌اند، می‌توانید نقاط ریزی روی نقشه ببینید و سپس به‌صورت هم‌زمان موقعیت مکانی را اصلاح نمایید. البته هر اپلیکیشن با دیگری متفاوت است و برای کاری که با داده‌های مکانی شما انجام می‌دهد، سیاست‌های حریم خصوصی ویژه‌ی خود را خواهد داشت.

به یاد داشته باشید که برخی از این اپلیکیشن‌ها، نفوذ فراوانی دارند. حتی اگر دسترسی فیس‌بوک را به موقعیت مکانی خاموش نمایید، فیس‌بوک به عنوان یک پلتفرم، زمانی که از طریق مرورگر به سیستم آن ورود می‌کنید، با استفاده از آدرس IP که با آن به سایت وصل می‌شوید یا زمانی که یکی از دوستان، شما را در مکان خاصی تگ کند، یا زمانی که مکانی را در عکسی در اینستاگرام تگ می‌کنید، جای شما را پیدا می‌کند.

ردیابی موقعیت مکانی توسط گوگل و اَپل

حتی اگر دسترسی ردیابی موقعیت مکانی را برای همه‌ی اپلیکیشن‌های خود غیرفعال نمایید، تا زمانی که روی تلفن شما فعال باشد، بخش اول را ببینید، اَپل (در iOS) و گوگل (در اندروید) می‌توانند داده‌های موقعیت مکانی شما را به دست آورند؛ زیرا آنها مالک سیستم عاملی هستند که استفاده می‌کنید. اما به نظر می‌رسد گوگل نسبت به اَپل، بسیار متجاوزانه‌تر عمل می‌کند و شوق بیشتری برای به اشتراک‌گذاری داده‌ها در همه‌ی محصولاتش از خود نشان می‌دهد.

این ردیابی، از نوعی است که ک.شانکاری در مطلب وبلاگ خود، که در واقع آغازگر گزارش AP بود، مطرح نمود. همان مطلبی که به مسائل اندرویدی می‌پردازد که کاربران سال‌ها متوجه آن بوده‌اند. سرویس‌های Google Play  تا زمانی که دسترسی موقعیت مکانی در سطح تلفن همراه فعال باشد، همچنان مقداری داده‌ی موقعیت مکانی برای گوگل و خدمات مرتبط به آن نظیر نقشه‌ها و دستیار گوگل را گردآوری خواهد کرد.

گوگل حتی می‌تواند با کمک اپلیکیشن گوگل، این کار را بر روی iOS انجام دهد. در نظر داشته باشید که گوگل همیشه، حتی زمانی که در پس‌زمینه فعال است، درخواست ثبت اطلاعات مکانی می‌دهد. حداقل در سیستم‌عامل iOS می‌توانید بدون غیرفعال کردن کل خدمات موقعیت مکانی گوشی، دسترسی اپلیکیشن گوگل را محدود نمایید؛ اما در اندروید، حداقل در ارتباط با موقعیت مکانی، یا باید همه‌چیز را بخواهید یا هیچ‌چیز.

همه‌ی این موارد در سیاست‌های حریم خصوصی گوگل، که همه‌ی محصولات و خدمات آن را از جمله Google Maps و اندروید شامل می‌شود، تعریف شده است. به گفته‌ی گوگل: «نوع داده‌های مکانی که ما گردآوری می‌کنیم، تا حدی به تنظیمات دستگاه و حساب کاربری شما بستگی دارد.». معنای این جمله، امکان انجام تنظیمات فراوان برای دوری از این گردآوری اطلاعات است و حتی بعد از آن تنظیمات نیز، تا حدی می‌توانید ردیابی موقعیت مکانی را کنترل کنید.

شما می‌توانید سیاست حریم خصوصی اَپل را نیز مطالعه نمایید. اَپل به وضوح بیان می‌کند که داده‌های به‌دست آمده از Location Services در iOS را برای اطلاع از اماکنی که زیاد به آن مراجعه می‌کنید، ارائه‌ی تبلیغات مبتنی بر مکان در Apple News و App Store و ارائه‌ی پیشنهادهای مبتنی بر موقعیت مکانی، مثل پرسش Siri درباره‌ی تمایل شما برای مراجعه به کافه‌ای در همسایگی در iOS ۱۲ مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این اطلاعات با دستگاه‌های دیگری که به همان حساب‌کاربری iCloud متصل باشند نیز به اشتراک گذاشته می‌شود؛ زیرا گوگل، اطلاعات حساب کاربری را در چندین دستگاه به اشتراک می‌گذارد؛ اما اَپل شفاف بیان می‌کند که علاقه‌ای به ذخیره‌سازی این داده‌ها برای خود ندارد. این داده‌ها به‌جای انتقال به اَپل، در دستگاه شما باقی خواهد ماند. هر داده‌ای که توسط اَپل رصد می‌شود، ناشناس‌سازی شده و با داده‌هایی که از کاربران دیگر دریافت می‌شود، در یک گروه قرار می‌گیرد.

همچون استفاده از فیس‌بوک یا اتصال به wifi عمومی، در نهایت به مقدار اعتمادی که به شرکت‌های ارائه‌دهنده‌ی این خدمات دارید، بستگی دارد. آیا راضی هستید که در قبال مسیردهی گام به گام برای رسیدن به مقصد یا گزارش آب و هوای محل زندگی یا توصیه‌ی رستوران جدیدی که در شهر باز شده است، گوگل یا گوشی آیفون از موقعیت مکانی شما باخبر شود؟

بنابراین، اگر قصد دارید اجازه ندهید یک اپلیکیشن خاص، محل گوشی شما را بداند، می‌توانید دسترسی آن را در سطح اپلیکیشن ببندید. اگر می‌خواهید گوگل و اَپل هر گونه اطلاعات را در ارتباط با موقعیت مکانی شما از طریق دستگاه تلفن همراه ردیابی نکند، پس باید ویژگی موقعیت مکانی دستگاه را به‌طور کامل غیرفعال نمایید یا صرفاً به سراغ یک گوشی ساده و عقب‌مانده بروید.

منبع: چطورپدیا

روش استفاده از گوشی‌های بزرگ با یک دست

خبر بد برای افرادی که دست یا جیب کوچک (یا هر دو) دارند این است: به نظر می‌رسد حالا حالاها قرار است ابعاد گوشی‌ها بزرگ باشد؛ اما داشتن گوشی با صفحه‌ی بزرگ به معنای آن نیست که نمی‌توانید اگر لازم باشد فقط با یک دست آن را در دست بگیرید. حقه‌های نرم‌افزاری و اپلیکیشن‌هایی وجود دارد که باید با آن آشنا شوید.

حالت دست‌یابی را فعال نمایید

اَپل نوعی ویژگی به نام Reachability را در سال ۲۰۱۴ به iOS اضافه نمود و از آن زمان تاکنون، کاربران با استفاده از آن می‌توانند منوها و آیکون‌ها را در بالای صفحه‌نمایش لمس کنند. در iOS ۱۲ این ویژگی به‌صورت پیش‌فرض غیرفعال است؛ اما با انتخاب General و سپس Accessibility در Settings و روشن کردن دکمه‌ی Reachability، می‌توان آن را فعال کرد.

بعد از انجام این کار، کافی است به‌سرعت قسمت پایین صفحه‌نمایش را بالا یا پایین بکشید تا نیمه‌ی بالایی صفحه را پایین بکشید و با یک دست، سریع‌تر کاری را که می‌خواهید انجام دهید. در گوشی‌های آیفون قدیمی‌تر، به‌جای این کار، دو بار آرام دکمه‌ی Home را فشار دهید.

اندروید هیچ حالت رسمی نظیر Reachability پیش‌ساخت در خود ندارد؛ اما برخی تولیدکنندگان اندروید به انتخاب خود این گزینه را اضافه نموده‌اند. مثلاً در مورد دستگاه‌های سامسونگ، باید از ویژگی‌های پیشرفته «Advanced» در Settings، One-handed mode را انتخاب نمایید. روش‌های مختلفی نیز برای اجرای این حالت قابل انتخاب است یا با کشیدن انگشت از گوشه‌ی پایین صفحه رو به بالا یا سه فشار بر دکمه‌ی Home.

شرکت HTC دیگر شرکتی است که یک حالت تک‌دستی کاربردی و آسان، مستقیم در نرم‌افزار اندروید خود گنجانده است. در این مورد، باید قسمت Display & gestures و One-handed mode را از Settings سیستم انتخاب نمایید تا این ویژگی فعال شود. سپس سه بار روی دکمه‌ی Home فشار دهید تا اجرا گردد.

صفحه‌کلید را دستکاری کنید

هم اندروید و هم iOS شامل یک «حالت تک‌دستی» برای صفحه‌کلیدهای پیش‌فرض خود هستند. در اندروید، کلید ویرگول (پایین سمت راست) را لمس کرده و نگاه دارید؛ سپس کلید تغییر حالت را (کلید سمت راست) انتخاب کرده و رها کنید.

صفحه‌کلید به یک سوی صفحه می‌رود. می‌توانید از دکمه‌ی پیکان برای عوض کردن سمتی که صفحه‌کلید در آن نمایان می‌شود، از کلید پرش (در پایین) برای حرکت دادن صفحه‌کلید و بردن آن به هر جایی از صفحه‌نمایش که دوست دارید و از کلید بسط دادن (در بالا) برای بازگشت به حالت استاندارد استفاده نمایید.

در استفاده از iOS، حالت تک‌دستی معادل، شباهت بسیاری به اندروید دارد. در اینجا کافی است کلید شکلک‌ها را لمس کرده و نگاه دارید (قسمت پایین سمت چپ، زیر صفحه‌کلید) و سپس یکی از حالت‌های تک‌دستی را در سمت چپ یا راست انتخاب نمایید.

در اینجا هم صفحه‌کلید به یک سوی صفحه‌نمایش خواهد رفت و می‌توانید از کلید پیکان برای بردن آن به دیگر سوی صفحه و بالعکس یا برگشت به منوی انتخاب حالت، استفاده نمایید. اگر بخواهید صفحه‌کلید را به اندازه‌ی کامل خود برگردانید، دوباره کلید شکلک‌ها را لمس کرده و نگاه دارید و سپس صفحه‌کلید کامل را انتخاب نمایید.

صفحه‌ی اصلی را سازگار کنید

یکی از روش‌های آسان کردن استفاده از گوشی‌های بزرگ با فقط یک دست، این است که هر آنچه که لازم دارید را در یکی از گوشه‌های سمت راست صفحه‌نمایش قرار دهید. مثلاً در مورد صفحه‌ی اصلی، می‌توانید همه‌ی اپلیکیشن‌ها و میان‌برهای مورد علاقه‌ی خود را در دسترس انگشت شست خود قرار دهید.

انجام این کار در اندروید بسیار ساده و راحت است. کافی است یکی از میان‌برها را لمس کرده و انگشت را روی آن نگاه دارید و سپس به هر کجای صفحه که می‌خواهید ببرید. آیکون مدنظر را بکشید و به داخل نوار موارد مورد علاقه بیاندازید تا بتوانید از پایین صفحه‌نمایش به آن دسترسی داشته باشید. شاید لازم باشد ابتدا یک آیکون دیگر را از این نوار خارج کنید.

سیستم‌عامل iOS از این نظر که مجبور هستید یک قفسه‌ی یکپارچه از آیکون‌ها تنظیم ‌کنید، محدودیت بیشتری ایجاد کرده است. می‌توانید پرکاربردترین اپلیکیشن‌ها و میان‌برها را به گوشه‌ها ببرید؛ اما مجبورید برای بر هم نخوردن نظم و ترتیب آیکون‌ها، جای خالی بقیه‌ی صفحه را با اپلیکیشن‌های دیگر پر کنید.

به‌جای این کار، می‌توانید از Makeovr به‌عنوان راه‌حل استفاده کنید (سایت آن را روی گوشی آیفون خود باز کنید): با استفاده از چند حقه‌ی آیکون نامرئی هوشمند، تصویری از فضای خالی در صفحه‌ی اصلی گوشی به رخ می‌کشد، به این معنا که می‌توانید آزادانه آیکون‌های واقعی خود را به دلخواه بچینید.

اپلیکیشن‌ها را با دقت انتخاب کنید

بررسی کنید و ببینید آیا اپلیکیشن‌هایی که زیاد اجرا می‌کنید، گزینه‌ای برای تطبیق رابط کاربری برای استفاده‌ی آسان‌تر با یک دست دارند یا خیر؛ اما ممکن است ناامید شوید. تعداد اپلیکیشن‌های اندکی وجود دارد که اجازه دهند طرح‌بندی را به معنای واقعی تغییر دهید.

برنامه Opera Touch یک استثناء است که هم در اندروید و هم در iOS رایگان قابل ‌نصب است. این مرورگر، متناسب با کنترل ساده و مستقیم با یک دست طراحی و ساخته شده است. در پایین رابط کاربری، گزینه‌ای وجود دارد که Opera نام آن را Fast Action Button گذاشته است. می‌توانید آن را فشرده و نگاه دارید تا جستجو انجام دهید، در برگه‌های باز جابجا شوید و به ویژگی‌های مختلف دیگر دسترسی پیدا کنید.

اگر اندروید دارید، می‌توانید از اپلیکیشن آزمایشی One-Handed Mode از XDA استفاده کنید که تلاش می‌کند کارکردهای Reachability در iOS را با کوچک کردن صفحه‌نمایش برای دسترسی آسان با یک دست، در اندروید اجرایی کند. با همه‌ی اپلیکیشن‌ها کارکردی عالی ندارد، اما ارزش دارد نگاهی به آن بیاندازید.

برنامه‌ی Reachability Cursor نیز برای اندروید وجود دارد و مثل برنامه‌ی قبل، نسخه‌ی بتای آن به شکل پایه و رایگان است؛ اما نسخه‌ی پرمیوم نیز دارد. در این برنامه، یک مکان‌نما روی صفحه در اختیار شما قرار گرفته است که با انگشت شست خود به راحتی قابل‌دسترس است و با کشیدن مکان‌نما، به شما اجازه می‌دهد تقریباً همه‌چیز گوشی خود را، از وارد کردن متن گرفته تا انتخاب گزینه‌های روی منوها، کنترل کنید.

از دستورهای صوتی استفاده کنید

قبول است. این کار نوعی تقلب محسوب می‌شود. در واقع بدون استفاده از دست از گوشی خود استفاده می‌کنید و اگر در کتابخانه‌ای ساکت یا اتوبوسی پرسروصدا و شلوغ باشید، دیگر به کار نمی‌آید؛ اما شما را قادر می‌سازد تا بدون بغل گرفتن گوشی در دو دست، از آن استفاده کنید؛ بنابراین شاید به درد شما بخورد.

ایده‌ی اصلی دستورهای صوتی این است که بتوانید به کمک Siri یا دستیار گوگل، هر کاری که لازم دارید را انجام دهید: این اپلیکیشن‌ها کاری بیش از جستجو در اینترنت و گرفتن اطلاعات آب و هوا از اینترنت و یا شاید حتی بیش از آنچه که فکر کنید، می‌توانند به شما کمک کنند.

قصد نداریم فهرست جامعی از دستورهای Siri و دستیار گوگل را در اینجا ارائه دهیم؛ اما می‌توانید به صورت آنلاین، از اَپل یا گوگل چند راهنمایی دریافت کنید. هر دو اپلیکیشن به شما اجازه می‌دهند با استفاده از صدای خود، مثلاً سایت باز کنید، بلوتوث و wifi را فعال یا غیرفعال نمایید، یادآور تنظیم کنید و تقویم‌ها را اجرا نمایید.

هر دو اپلیکیشن شما را قادر به ارسال پیامک و ایمیل و ارسال و دریافت تماس نیز می‌کنند و دیگر نیازی نیست برای انتخاب مخاطب، با صفحه‌نمایش کلنجار روید و متنی تایپ کنید. دستیار گوگل و Siri همچنین قادر هستند برای شما عکس‌برداری کنند. قبل از آنکه تلاش کنید با دست کاری انجام دهید، ببینید آیا می‌توانید با دستور صوتی کار را تمام کنید یا خیر.

منبع: چطورپدیا