چطور برنامه‌ها و فایل‌ها را به Startup ویندوز اضافه کنیم؟

افزودن برنامه‌ها و فایل‌ها به پوشه Startup در سیستم‌عامل ویندوز

برخی از برنامه‌ها در سیستم‌عامل ویندوز طوری تنظیم شده‌اند که به‌صورت خودکار با بالا آمدن سیستم‌عامل شروع به کار می‌کنند. با این حال، شما می‌توانید چنین تنظیماتی را برای هر برنامه، فایل یا پوشه‌ای انجام دهید تا همزمان با بالا آمدن ویندوز شروع به کار نماید. این کار با اضافه کردن آن برنامه، فایل یا پوشه به پوشه Startup ویندوز انجام می‌شود.

بعضی از برنامه‌ها دارای تنظیمات داخلی برای این کار هستند، اما اگر برنامه مورد نظر شما دارای چنین تنظیماتی نیست، روش زیر کاری است که شما باید انجام دهید. شما می‌توانید علاوه بر برنامه‌ها، همزمان با بالا آمدن ویندوز، هر فایل یا پوشه‌ای را نیز باز کنید، به عنوان مثال هر فایل یا پوشه‌ای که شما به‌صورت منظم از آن استفاده می‌کنید. کاری که شما باید انجام دهید این است که در پوشه Startup (یکی از پوشه‌های سیستمی پنهان ویندوز) یک میانبر برای آن برنامه، فایل یا پوشه ایجاد کنید. روش زیر در هر نسخه‌ای از ویندوز از ویستا تا ویندوز ۷، ۸ و ۱۰ کار می‌کند.

•  برای باز کردن پنجره محاوره‌ای Run همزمان کلید لوگوی ویندوز و کلید R را فشار دهید.
•  shell:startup را تایپ کنید و سپس کلید اینتر را بزنید تا پوشه Startup باز شود.
• یک میانبر در پوشه Startup برای فایل، پوشه یا برنامه قابل اجرای مورد نظرتان ایجاد کنید. با این کار آن فایل، پوشه یا برنامه قابل اجرا دفعه بعد در هنگام بالا آمدن سیستم‌عامل باز خواهد شد.

البته توجه داشته باشید که هر چه برنامه‌های بیشتری در هنگام بالا آمدن سیستم‌عامل قرار باشد شروع به کار کنند، زمان بالا آمدن سیستم‌عامل طولانی‌تر خواهد شد؛ بنابراین اگر نمی‌خواهید برنامه‌ای همزمان با بالا آمدن سیستم‌عامل شروع به کار کند، می‌توانید آغاز به کار برخی از این برنامه‌ها همزمان با بالا آمدن سیستم‌عامل را غیرفعال کنید.

مرحله اول: پوشه Startup ویندوز را باز کنید.

پوشه Startup یک پوشه سیستمی پنهان است که می‌توانید آن را در پنجره مرورگر فایل (البته اگر گزینه دیدن فایل‌های پنهان فعال باشد) باز کنید. این پوشه در مسیر %APPDATA%\Microsoft\Windows\Start Menu\Programs\Startup قرار دارد، با این حال نیازی به پیدا کردن آن از این مسیر و از طریق پنجره مرورگر فایل نیست. راه بسیار ساده‌ای برای دسترسی به این پوشه وجود دارد.

بسیاری از پوشه‌های سیستمی پنهان را می‌توان به صورت مستقیم و با استفاده از دستور shell باز کرد، البته در صورتی که نام پوشه‌ها را بدانید. می‌توانید دستور shell را از پنجره محاوره‌ای Run اجرا کنید.

همزمان کلید لوگوی ویندوز و کلید R را فشار دهید تا پنجره محاوره‌ای Run باز شود.

‌

عبارت shell:startup را تایپ کنید و سپس کلید اینتر را بزنید تا پوشه Startup باز شود. با این کار، پوشه Startup در یک پنجره مرورگر فایل باز خواهد شد. بگذارید پنجره باز شده، باز بماند. چون در مرحله بعد با آن کار داریم.

مرحله دوم: ایجاد میانبر در پوشه Startup

برای اینکه یک برنامه، فایل یا پوشه همزمان با بارگذاری ویندوز شروع به کار کند، کاری که باید انجام دهید این است که یک میانبر از آن در پوشه Startup ایجاد کنید. در اینجا ما قصد داریم برای برنامه Sizer یک میانبر ایجاد کنیم. شما این روش را برای هر برنامه دیگری می‌توانید به کار ببرید.

اول، برنامه، فایل یا پوشه‌ای که می‌خواهید میانبر آن را ایجاد کنید، مشخص و آن را بیابید. روش‌های مختلفی برای ایجاد میانبر در ویندوز وجود دارد، اما یک روش سریع این است که کلید راست ماوس را نگه دارید و فایلی که می‌خواهید میانبر آم را ایجاد کنید، درون پوشه Startup بکشید. هنگامی که کلید راست ماوس را رها کنید، یک منو با چند گزینه ظاهر می‌شود که شما باید روی گزینه Create shortcut here کلیک کنید.

این تمام کاری است که شما باید انجام دهید. سپس شما یک میانبر در پوشه Startup خواهید دید.

دفعه بعدی که ویندوز شما بالا می‌آید، برنامه‌ها، فایل‌ها یا پوشه‌های شما نیز همزمان با آن باز می‌شوند.

منبع: چطورپدیا

۷ مورد از بهترین آنتی‌ویروس های لینوکس

یک تصور غلط وجود دارد که کاربران لینوکس به نرم‌افزار آنتی‌ویروس نیاز ندارند. درست است که  فضای امنیتی لینوکس نسبت به ویندوز بهتر است؛ اما به هر حال نرم‌افزار آنتی‌ویروس برای هر کامپیوتری ضروری است. با شیوع نرم‌افزارهای مخرب و ویروس‌ها، لازم است حداکثر امنیت را داشته باشیم.

در حالی که برنامه‌های آنتی‌ویروس ویندوز نسبتاً شناخته شده و مشهور هستند، ممکن است برنامه‌های لینوکس چندان مشهور نباشند. خوشبختانه برای کاربران لینوکس، برنامه‌های آنتی‌ویروس فراوانی وجود دارد که بسیاری از آن‌ها برای استفاده رایگان هستند. در اینجا ۷ مورد از بهترین برنامه‌های آنتی‌ویروس برای لینوکس را بررسی می‌کنیم:

۱- آنتی‌ویروس ClamAV

نرم‌افزار ClamAV یک آنتی‌ویروس برای لینوکس است که مراحل نصب خیلی ساده دارد و استفاده از آن نیز بسیار راحت است. این نرم‌افزار از طریق مخزن اصلی اوبونتو در دسترس است. هیچ «رابط کاربری گرافیکی» (GUI) وجود ندارد، اما رابط گرافیکیClamTK  برای دانلود، در اینجا و در مرکز نرم‌افزار وجود دارد.

شما می‌توانید ClamAV را از طریق خط فرمان زیر نصب کنید

sudo apt-install clamav

سپس به‌سادگی ClamTK را برای رابط کاربری گرافیکی انتخابی نصب کنید.

مجموعه جامع آنتی‌ویروس یک اسکنر خط فرمان، به‌روزرسانی پایگاه داده و به‌طور مرتب به‌روزرسانی تعاریف ویروس را فراهم می‌کند. نرم‌افزار ClamAV طیف وسیعی از انواع سند، از PDF و فایل‌های Office گرفته تا فایل‌های فشرده با فرمت‌های RAR و Zip را پشتیبانی می‌کند.

امکانات آنتی‌ویروس ClamAV

• متن‌باز
• رابط خط فرمان
• رایگان
• رابط کاربری گرافیکی (GUI) در دسترس

۲- آنتی‌ویروس Sophos

آنتی‌ویروس Sophos برای لینوکس یک راه‌حل رایگان بسیار جذاب است. این آنتی‌ویروس برای ردیابی ویروس، تروجان و کرم‌ها قابلیت تشخیص قوی مبتنی بر خاصیت اکتشافی را دارد. هر دو قابلیت اسکن دستی و خودکار را دارا است. این آنتی‌ویروس شامل یک برنامه برای جلوگیری و حذف نرم‌افزارهای مخرب اندروید، ویندوز و مک نیز است. این خاصیت به سیستم لینوکس شما کمک می‌کند تا از تهدیدات دیگر سیستم‌ها محفوظ بماند.

چیزی که باعث می‌شود Sophos یک انتخاب عالی باشد، تأکید آن بر کارایی است. برنامه آنتی‌ویروس رایگان بسیار کم‌حجم که حتی به‌روزرسانی‌های نسبتاً کم‌حجمی هم دارد. معمولاً، در حدود ۵۰ کیلوبایت است.

امکانات آنتی‌ویروس Sophos

• کم‌حجم
• رایگان
• کارایی بالا
• سازگاری با انواع پلتفرم‌ها
• بلاک و حذف نرم‌افزارهای مخرب غیر لینوکسی

۳- آنتی‌ویروس Comodo

نرم‌افزار Comodo، یک نرم‌افزار رایگان عالی برای لینوکس ارائه می‌دهد. جای تعجب نیست که Comodo ابزار نمایش متقابل عالی، از جمله دیواره آتش ویندوز را شامل می‌شود. در هر دو نسخه ۳۲ و ۶۴ بیتی موجود است و یک انتخاب عالی برای سیستم‌های قدیمی‌ و جدید است. آنتی‌ویروس Comoto برای لینوکس (CAVL) با گستره‌ی عظیمی از سیستم‌عامل‌ها از جمله: Ubuntu, Mint, Debian, Fedora, CentOS, Red Hat Enterprise Linux Server, OpenSUSE و SUSE Linux Enterprise Server سازگار است. همراه با ویژگی‌های اولیه آنتی‌ویروس، CAVL با امکان فیلترینگ ایمیل و اسکن خودکار و دستی عرضه می‌شود.

امکانات آنتی‌ویروس Comodo

• رایگان
• اسکنر دستی
• اسکنر خودکار
• به‌روزرسانی منظم

۴- آنتی‌ویروس Chkrootkit

همان‌طور که از نام این برنامه پیداست، Chkrootkit برای رؤیت کیت‌ها اسکن می‌کند. این برنامه رایگان متن‌باز از طریق رابط خط فرمان عمل می‌کند. بسیار کم‌حجم است و آنچه که واقعاً قابل توجه است، قابلیت استفاده آن از روی CD است؛ بنابراین، اگر یک CD حاوی این نرم‌افزار را داشته باشید، می‌توانید Chkrootkit را مستقیماً از روی آن اجرا کنید.

آخرین نسخه این نرم‌افزارها امکاناتی نظیر تشخیص کنترل سیستم رایانه‌ای backdoor و botnet، تشخیص عوامل مخرب TinyNDS و اسکن بدافزارهای Linux.Xor.DDoS را شامل می‌شود.

امکانات آنتی‌ویروس Chkrootkit

• تشخیص برنامه‌های کنترل رایانه (Rootkit)
• کم‌حجم
• امکان اجرا از روی CD
• رابط خط فرمان

۵- آنتی‌ویروس F-PROT

آنتی‌ویروس F-PROT استفاده هم به‌صورت خانگی و هم سازمانی را فراهم می‌کند. برای کاربران خانگی، F-PROT کاملاً رایگان است و می‌توانید آن را از اینجا دانلود کنید. برنامه آنتی‌ویروس لینوکس بیش از ۲۱ میلیون تهدید را هم به‌صورت دستی و هم به‌صورت خودکار و برنامه‌ریزی‌شده اسکن می‌کند. این آنتی‌ویروس می‌تواند ویروس‌های ماکرو، تروجان‌ها و حتی ویروس‌های بوت را شناسایی کند. آنتی‌ویروس F-PROT با ترکیبی از امکانات اسکن فوق‌العاده، پایگاه داده عظیم و رایگان بودن، یک گزینه بسیار عالی است. رابط کاربری آن ممکن است به اندازه CAVL عالی نباشد، اما قدرتمند و سبک است.

امکانات آنتی‌ویروس F-PROT

• رایگان
• تشخیص بیش از ۲۱ میلیون تهدید
• سازگار با محیط‌های ۳۲ و ۶۴ بیتی

۶- آنتی‌ویرس Rootkit Hunter

آنتی‌ویروس Rootkit Hunter، یک انتخاب عالی برای شناسایی Rootkit لینوکس است. RKH از خط فرمان (command-line)، بدافزارهای backdoors و ویروس‌های exploit مختلف استفاده می‌کند. این ابزار از مقایسه هش SHA-۱ برای شناسایی ورودی‌های مخرب استفاده می‌کند.

از آنجا که Rootkit Hunter در پوسته Bourne نوشته شده است، قابل ‌حمل بوده و سازگار با اکثر سیستم‌های مبتنی بر یونیکس است.

امکانات Rootkit Hunter

• رابط خط فرمان
• تشخیص نرم‌افزارهای Rootkit
• قابل حمل
• کم‌حجم

۷- آنتی‌ویروس BitDefender

آنتی‌ویروس BitDefender یک برنامه عالی برای لینوکس ایجاد می‌کند؛ اما دسترسی به آن در وب‌سایت BitDefender دشوار است. شرکت ارائه‌ دهنده BitDefender یک نسخه آزمایشی رایگان ارائه می‌کند و شما می‌توانید یک لایسنس رایگان درخواست کنید. متأسفانه، چندی پیش خبری حاکی بر اینکه این آنتی‌ویروس دیگر ارائه نمی‌شود، منتشر شده بود اما دانلود آن هنوز هم در دسترس است. این آنتی‌ویروس قابل نصب بر روی Samba (Solaris, Linux, FreeBSD) و Unices (Linux and FreeBSD) است. در حالی که پشتیبانی این ابزار به پایان رسیده است، اما هنوز هم استفاده از آن خالی از لطف نیست؛ اما برای یک راه‌حل بلندمدت، مطمئناً استفاده از یک ابزار آنتی‌ویروس برای لینوکس که دارای پشتیبانی است، توصیه می‌شود.

امکانات آنتی‌ویروس BitDefender

• رایگان
• نصب برای Samba و Unices
• پایان پشتیبانی (پشتیبانی نمی‌شود، هر چند هنوز هم در دسترس است)

آنتی‌ویروس لینوکس غیررایگان

اگر شما بخواهید از نرم‌افزارهای غیررایگان استفاده کنید، چندین مجموعه عالی آنتی‌ویروس لینوکس موجود است. از جمله این آنتی‌ویروس‌ها می‌توان به: ESET، F-Secure، Dr.Web، Avast و Panda اشاره نمود.

به هر حال هر یک از آنتی‌ویروس‌های رایگان می‌توانند حداقل برای مصارف خانگی مناسب باشند.

نظرات نهایی

همان‌طور که کمبودی از نظر انواع ویروس‌ها وجود ندارد! از نظر برنامه‌های آنتی‌ویروس لینوکس نیز کمبودی وجود ندارد؛ اما اینکه کدام آنتی‌ویروس را انتخاب می‌کنید دقیقا بستگی به نوع مصارف شما شامل مصارف خانگی یا سازمانی و همچنین موارد استفاده خاص دارد.

اگر می‌خواهید امنیت جامع را فراهم کنید، باید از مجموعه‌های کامل آنتی‌ویروس استفاده کنید؛ اما اگر صرفاً به یک چک کننده rootkit نیاز دارید، می‌توانید از گزینه‌های موجود استفاده کنید.

آیا شما از نرم‌افزارهای آنتی‌ویروس برای لینوکس استفاده می‌کنید؟ کدام نرم‌افزار مورد علاقه شما است؟

منبع: چطورپدیا

چطور برنامه‌های قدیمی را در ویندوز ۱۰ اجرا کنیم؟

اکثر برنامه‌های قدیمی روی ویندوز ۱۰ اجرا می‌شوند. اگر برنامه‌ای روی ویندوز ۷ اجرا شود، به احتمال بسیار زیاد در ویندوز ۱۰ هم اجرا خواهد شد. برخی از برنامه‌های قدیمی البته روی ویندوز ۱۰ اجرا نمی‌شوند، با این حال راه‌های زیادی برای اجرا کردن آن‌ها وجود دارد.

ترفندهای زیر انواع برنامه‌های کاربردی را شامل می‌شوند، از برنامه‌های ویندوز XP و بازی‌های کامپیوتری قدیمی گرفته تا برنامه‌های تحت DOS و ویندوز ۳٫۱٫

اجرا به عنوان مدیر سیستم

بسیاری از برنامه‌های کاربردی که برای ویندوز XP ساخته شده‌اند، به جز برخی مشکلات جزیی، به درستی بر روی نسخه‌های مدرن ویندوز کار می‌کنند. در دوران ویندوز XP، کاربران ویندوز معمولا یک حساب کاربری با دسترسی مدیر سیستم از کامپیوتر خود استفاده می‌کردند. بنابراین، برنامه‌های کاربردی با این فرض که دسترسی در حد مدیر سیستم دارند، نوشته می‌شدند و اگر این فرض درست نباشد، اجرای ناموفقی خواهند داشت. ویژگی «کنترل حساب کاربری» (UAC) معمولا این مشکل را حل خواهد کرد، اما در ابتدا مشکلاتی وجود دارد.

اگر یک برنامه قدیمی به درستی کار نکرد، با کلیک راست بر روی میانبر یا فایل اجرایی آن و سپس انتخاب Run as administrator اجازه دهید که با دسترسی مدیر سیستم اجرا شود.

اگر متوجه شدید که یک برنامه نیازمند دسترسی‌هایی در حد مدیر سیستم است، می‌توانید با استفاده از تنظیمات سازگارسازی که در بخش بعدی در مورد آن بحث خواهیم کرد، برنامه را طوری تنظیم کنید که همیشه به عنوان مدیر سیستم اجرا شود.

تنظیمات سازگاری را تنظیم کنید

ویندوز دارای تنظیمات سازگاری است که برنامه‌های کاربردی قدیمی از این طریق می‌توانند اجرا شوند. در منوی شروع ویندوز ۱۰، بر روی میانبر برنامه مورد نظرتان راست کلیک کنید، گزینه Open file location را انتخاب نمایید.

هنگامی که محل فایل را مشاهده کردید، بر روی میانبر برنامه یا فایل اجرایی آن کلیک راست کرده و سپس Properties را انتخاب کنید.

در برگه Compatibility از پنجره ویژگی‌های برنامه، می‌توانید بر روی دکمه Use the compatibility troubleshooter کلیک کنید تا واسط رفع مشکل اجرا شود یا اینکه خودتان گزینه‌های موجود را تنظیم نمایید.

به عنوان مثال، اگر یک برنامه در ویندوز ۱۰ به درستی اجرا نشده اما در ویندوز XP به درستی اجرا می‌شود، گزینه Run this program in compatibility mode for را انتخاب کنید و سپس Windows XP (Service Pack ۳) را از منوی کشویی برگزینید.

سایر تنظیمات موجود در برگه Compatibility را هم می‌توانید امتحان کنید. به عنوان مثال، بازی‌های بسیار قدیمی ممکن است پس از انتخاب Reduced color mode درست کار کنند. در نمایشگرهایی با DPI بالا، برای اینکه یک برنامه نرمال به نظر برسد، ممکن است مجبور شوید Disable display scaling on high DPI settings را انتخاب کنید. هیچ کدام از گزینه‌های این برگه به برنامه یا کامپیوتر شما آسیب نمی‌رساند، بنابراین انتخاب کنید و اگر انتخاب این گزینه‌ها به شما کمکی نکرد، می‌توانید آن‌ها را به حالت قبلی برگردانید.

درایورهای بدون امضا یا درایورهای ۳۲ بیتی نصب کنید

نسخه ۶۴ بیتی ویندوز ۱۰ از نسخه امضا شده درایورها استفاده می‌کند و نیاز دارد که تمام درایورها یک امضای معتبر داشته باشند تا بتوان آن‌ها را نصب کرد. نسخه‌های ۳۲ بیتی ویندوز ۱۰ به طور معمول نیازی به نسخه امضا شده درایورها ندارند. البته نسخه‌های ۳۲ بیتی ویندوز ۱۰ که بر روی رایانه‌های جدیدتر با UEFI (به جای بایوس معمولی) اجرا می‌شوند، نیز اغلب نیاز به نسخه امضا شده درایورها دارند. اجرای درایورهای امضا شده باعث بهبود امنیت سیستم شده و از این طریق از سیستم شما در برابر درایورهای مخرب محفاظت می‌شود. فقط درایورهای بدون امضایی را نصب کنید که می‌دانید امن هستند و دلیل خوبی برای انجام این کار دارید.

اگر نرم‌افزار قدیمی که می‌خواهید نصب کنید به درایور بدون امضایی نیاز دارد، برای نصب آن درایور باید از یک گزینه بوت خاص استفاده کنید. اگر فقط درایورهای ۳۲ بیتی در دسترس هستند، باید نسخه ۳۲ بیتی ویندوز ۱۰ را به‌کار ببرید، نسخه ۶۴ بیتی ویندوز ۱۰ نیاز به درایور ۶۴ بیتی دارد. اگر به نسخه ۳۲ بیتی ویندوز احتیاج دارید، به جای نسخه ۶۴ بیتی نسخه ۳۲ بیتی ویندوز ۱۰ را دانلود کنید.

بازی‌هایی که نیازمند SafeDisc و SecuROM DRM هستند را اجرا کنید

ویندوز ۱۰ بازی‌های قدیمی که از SafeDisc یا SecuROM DRM استفاده می‌کنند را اجرا نمی‌کند. این برنامه مدیریت حقوق دیجیتال می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند. اما به طور کلی، این‌که ویندوز ۱۰ به این برنامه‌های کهنه اجازه نصب نمی‌دهد، کار خوبی است و متاسفانه، این به معنی است که برخی از بازی‌های قدیمی که بر روی CD یا DVD قرار دارند، به درستی نصب و اجرا نمی‌شوند.

گزینه‌های دیگری برای اجرای این بازی‌ها وجود دارد، از جمله جستجو برای یک نسخه بدون سی دی، که البته این روش بسیار ناامن است، خرید بازی از یک سرویس توزیع دیجیتال مانند GOG یا Steam، بررسی وب‌سایت توسعه دهنده بازی برای اینکه ببینید هیچ فایل patch پیشنهادی برای حذف DRM دارد یا خیر.

ترفندهای پیشرفته‌تری هم وجود دارد، مانند نصب نسخه‌های قدیمی ویندوز با قابلیت اجرای بازی در کنار ویندوز ۱۰ و یا تلاش برای اجرای بازی در یک ماشین مجازی که سیستم‌عامل آن یک نسخه قدیمی از ویندوز است. استفاده از ماشین مجازی به احتمال زیاد کافی است، زیرا حتی یک ماشین مجازی هم به احتمال زیاد می‌تواند گرافیک مورد نیاز بازی‌های قدیمی را پردازش کند.

برای نرم افزارهای قدیمی، از ماشین‌های مجازی استفاده کنید

ویندوز ۷ دارای یک ویژگی خاص به نام Windows XP Mode است که در واقع فقط یک ماشین مجازی با مجوز (لایسنس) رایگان ویندوز XP است. ویندوز ۱۰ شامل این ویژگی نیست. با این حال، شما خودتان می‌توانید از یک ماشین مجازی برای اجرای برنامه‌های قدیمی استفاده کنید.

چیزی که نیاز دارید یک ماشین مجازی مانند VirtualBox و یک مجوز (لایسنس) ویندوز XP است. این کپی از ویندوز را در ماشین مجازی نصب کنید و سپس می‌توانید برنامه قدیمی مورد نظرتان را در نسخه قدیمی ویندوز در پنجره‌ای ماشین مجازی بر روی صفحه دسکتاپ ویندوز ۱۰ اجرا کنید.

استفاده از یک ماشین مجازی، دردسرهای خاص خودش را دارد، اما راه‌حل خوبی است، مگر اینکه برنامه نیاز به ارتباط مستقیم با سخت افزار داشته باشد. ماشین‌های مجازی پشتیبانی محدودی از لوازم جانبی سخت افزاری دارند.

برای برنامه‌های تحت DOS و ویندوز ۳٫۱ از شبیه‌سازها استفاده کنید

برنامه DOSBox به شما اجازه می‌دهد تا برنامه‌های قدیمی تحت DOS (DOS-primarily) را در پنجره شبیه‌ساز روی دسکتاپ خود اجرا کنید. به جای استفاده از Command Prompt، از DOSBox برای اجرای برنامه‌های قدیمی DOS استفاده کنید زیرا بسیار بهتر کار خواهد کرد.

از آنجا که ویندوز ۳٫۱ خود اساساً یک برنامه تحت DOS است، می‌توانید ویندوز ۳٫۱ را در DOSBox نصب کنید و برنامه‌های قدیمی ۱۶ بیتی ویندوز ۳٫۱ را نیز اجرا کنید.

از ویندوز ۳۲ بیتی برای نرم افزار ۱۶ بیتی استفاده کنید

برنامه‌های ۱۶ بیتی دیگر در نسخه‌های ۶۴ بیتی ویندوز کار نمی‌کنند. نسخه ۶۴ بیتی ویندوز دیگر شامل لایه سازگاری WOW۱۶ برای اجرای برنامه‌های ۱۶ بیتی نیست. تلاش برای اجرای یک برنامه ۱۶ بیتی روی یک نسخه ۶۴ بیتی ویندوز منجر به مشاهده پیام «این برنامه قابل اجرا روی کامپیوتر شخصی شما نیست» می‌شود.

اگر به اجرای برنامه‌های ۱۶ بیتی نیازمندید، باید به جای نسخه ۶۴ بیتی، نسخه ۳۲ بیتی ویندوز ۱۰ را نصب کنید. البته مجبور نیستید تمام سیستم عامل خود را دوباره نصب کنید. در عوض، می‌توانید نسخه ۳۲ بیتی ویندوز را درون یک ماشین مجازی نصب کرده و برنامه را در آنجا اجرا نمایید. حتی می‌توانید ویندوز ۳٫۱ را در DOSBox نصب کنید.

برای وب سایت‌هایی که نیازمند Java، Silverlight، ActiveX یا Internet Explorerهستند، از مرورگرهای خاص استفاده کنید

در ویندوز ۱۰ مرورگر پیش‌فرض Microsoft Edge نام دارد که از جاوا، «اکتیو ایکس» (ActiveX)، «سیلورلایت» (Silverlight) و سایر تکنولوژی‌ها پشتیبانی نمی‌کند. مرورگر کروم نیز از افزونه‌های NPAPI مانند جاوا و سیلورلایت پشتیبانی نمی‌کند.

برای استفاده از برنامه‌های قدیمی که نیاز به این فناوری‌ها دارند، از مرورگر اینترنت اکسپلورر استفاده کنید. اینترنت اکسپلورر هنوز از محتوای اکتیو ایکس پشتیبانی می‌کند. مرورگر موزیلا فایرفاکس نیز از جاوا و سیلورلایت پشتیبانی می‌کند.

می‌توانید اینترنت اکسپلورر را از منوی شروع اجرا کنید. اگر در حال استفاده از Microsoft Edge هستید، در منوی تنظیمات Open with Internet Explorer را انتخاب کنید تا صفحه وب فعلی به طور مستقیم در اینترنت اکسپلورر باز شود.

به طور کلی، اگر یک برنامه قدیمی در ویندوز ۱۰ کار نکرد، تلاش کنید یک جایگزین جدیدتر که روی ویندوز ۱۰ به درستی کار می کند، برای آن پیدا کنید. ولی برنامه‌هایی وجود دارد، به خصوص بازی‌های قدیمی و برنامه‌های تجاری، که ممکن است قادر به جایگزینی آن‌ها نباشید. امیدوارم این ترفندها کمک کند بتوانید این برنامه‌ها را اجرا کنید.

منبع: چطورپدیا